Connectoren
What are Connectors?
In language learning, connectors are words and short phrases that help connect parts of a sentence or conversation. They can occur at the beginning of sentences, or inside sentences to connect the parts. They also serve the purpose of giving the speaker a bit of time to think and compose the next sentence or part of a sentence. If they are well understood, and well pronounced, they add a bit of solidarity to your speaking and help make you sound a bit better to your conversation partner. They help you communicate better, which of course is very important when learning a new language. The connectors in the paragraph below were derived from a list presented by Splog on http://www.how-to-learn-any-language.com language forum. Below the English and Dutch versions, there is a parallel version below.
Four-Minute English-Dutch Connectors
(meant to be a bit silly, to use all the Connectors)
Once upon a time, long ago, people developed languages. Understandably, in the beginning, speech was simple but nonetheless essential. Without question, that is an exaggeration because, in no case is it one hundred percent true. It is exactly right only up to a certain point. Most certainly, there are those who have their own opinions. If I am not mistaken, (and I’m no expert), cavemen, frankly speaking, and all joking aside, couldn’t speak very well. I presume it was fit for purpose, but in my opinion, I would like to think that it sounded good to them. Don’t be upset if you believe that Neanderthals actually, now and then, had conversations with each other, albeit, from time to time, a bit laborious. It seems to me that hunting, certainly to some extent, was a bit dangerous. More and more, they had to communicate for the purpose of, in the first place, staying alive, and in the second place, finding food. As you may know, they had spears, and, if that is true, I’d like to emphasise that, even though the spears were sharp, nevertheless, they were not very effective. Even so, I am told, their strong arms, or to be more precise, their strong muscles, saved the day. In those days, history has pointed out, in a manner of speaking, that all was not lost. I recently heard, by the way, that animals, as far as I know, were bigger but much slower. That is not to say that they were friendly. Far from it. I have the impression that they were fierce, and I would like to think, had a mind of their own, if you could call it a mind. To tell the truth, I don’t believe a word of it. I hope that you understand me when I say that I am not certain whether I know what I am talking about. You never know, do you? But I have the impression that, and I would like to emphasise that, truth is stranger than fiction. Without doubt, I agree. Prehistoric life, in other words, not life as we know it, was not fertile ground for languages. Yes, the need was there, or to say it another way, there were no books; that I can assure you. But, between you and me in any case, I think we can agree on the possibility, as far as I am concerned, that we can forget about the past. Frankly speaking, it is the future that counts. Anyway, I must say that this is such a difficult question. But it is a good question. For the life of me, I can’t figure out what lies ahead. The way I see it, as you already know, it is a matter of opinion. Right or wrong, time will tell. In principle, it is true. However, it is not necessarily so. What I am talking about is where we are going from here. While I am talking about it, lets not relive the past. And what’s more, living in caves left much to be desired. My better half said recently that, on one hand, I live like a caveman, but on the other hand, I speak like an alien. Oh, I nearly forgot. She is into science fiction. Not that that is all bad. And besides, it remains to be seen if it provides to be a good glimpse at the future. Time will tell. In fact, it is just a question of time. But my time is up. What do you think? Now that it occurs to me, do you think that all hell will break loose? I certainly hope not. Not yet anyway. But that’s a story for another time. It sounds like I am finished. So much the better. Thank you for your patience.
Ooit, lang geleden, ontwikkelden mensen talen. Begrijpelijkerwijs was spraak aanvankelijk eenvoudig maar toch noodzakelijk. Dat is zonder meer een overdrijving, omdat het in geen geval voor honderd procent waar is. Het is maar exact tot op zekere hoogte. Natuurlijk zijn er mensen met hun eigen meningen. Als ik het goed heb (en ik ben geen expert), konden holbewoners, eerlijk gezegd, en alle gekheid op een stokje, niet goed praten. Ik neem aan dat het werkte waar het voor bedoeld was, maar mijns inziens mag ik graag denken dat het ze goed in de oren klonk. Wees niet ongerust als je gelooft dat Neanderthalers eigenlijk, toen en nu, gesprekken met elkaar voerden, hoewel die van tijd tot tijd een beetje bewerkelijk waren. Me dunkt dat jagen, tot op zekere hoogte, een beetje gevaarlijk was. Steeds meer moesten ze communiceren om, ten eerste, in leven te blijven, en ten tweede, om eten te vinden. Zoals je zou kunnen weten, hadden ze speren, en als dat waar is, dan wil ik benadrukken dat hoewel de speren scherp waren, dat ze ondanks dat niet erg effectief waren. Toch is mij verteld dat hun sterke armen, of om preciezer te zijn, hun sterke spieren hun tot redding waren. In die tijd, zo heeft de geschiedenis uitgewezen, op een bepaalde manier, dat alles niet verloren was. Ik heb laatst gehoord, trouwens, dat dieren voor zover ik weet, groter maar langzamer waren. Dat wil niet zeggen dat ze vriendelijk waren. Verre van dat, zelfs. Ik heb de indruk dat ze erg fel waren, en ik mag graag denken dat ze een eigen gedachtengang hadden, als je het een gedachte kan noemen. Om de waarheid te zeggen, geloof ik er niets van. Ik hoop dat je me begrijpt wanneer ik zeg dat ik niet zeker weet waar ik het over heb. Je weet het nooit, toch? Maar ik heb wel de indruk dat, en daar wil ik nadruk op leggen, dat de waarheid vreemder is dan fictie. Zonder twijfel. Prehistorisch leven, met andere woorden, niet het leven zoals wij dat kennen, was geen vruchtbare grond voor talen. Ja, er was een noodzaak, of om het anders te zeggen, boeken bestonden niet; dat kan ik je verzekeren. Maar tussen jou en mij, denk ik dat we het eens zijn over de mogelijkheid, voorzover het mij betreft, dat we het verleden kunnen vergeten. Eerlijkheidshalve is het de toekomst die telt. Ik moet sowieso zeggen dat dit zo’n moeilijke vraag is, maar het is een goede vraag. Ik kan niet bedenken wat voor ons ligt. Zoals ik het zie (en je al weet), is het een meningskwestie. Goed of fout, de tijd zal het uitwijzen. Het is in principe waar, maar niet per se. Waar ik het over heb is waar we vanaf hier naartoe gaan. Terwijl ik het erover heb, laten we het verleden niet herleven. En wat dies meer zij, in grotten leven laat veel te wensen over. Mijn partner zei laatst dat ik enerzijds leef als een holbewoner, maar anderszijds, dat ik spreek als een alien. Oh, ik was het even vergeten, ze houdt van science-fiction. Niet dat dat erg is, en trouwens, het blijft maar de vraag of het een goed beeld van de toekomst geeft. De tijd zal het uitwijzen. In feite is het sowieso een kwestie van tijd. Maar mijn tijd is op. Wat denk je zelf? Nu dat het bij me opkomt, denk je dat de hel los zal breken? Ik hoop van niet. Nog niet, tenminste. Maar da’s een verhaal voor een andere keer. Ik denk dat ik klaar ben, wat ook beter is. Dank je voor je geduld.
Parallel Line-for-Line English-Dutch Version
Once upon a time, long ago, people developed languages.
Ooit, lang geleden, ontwikkelden mensen talen.
Understandably, in the beginning, speech was simple but nonetheless essential.
Begrijpelijkerwijs was spraak aanvankelijk eenvoudig maar toch noodzakelijk.
Without question, that is an exaggeration because, in no case is it one hundred percent true.
Dat is zonder meer een overdrijving, omdat het in geen geval voor honderd procent waar is.
It is exactly right only up to a certain point.
Het is maar exact tot op zekere hoogte.
Most certainly, there are those who have their own opinions.
Natuurlijk zijn er mensen met hun eigen meningen.
If I am not mistaken, (and I’m no expert), cavemen, frankly speaking, and all joking aside, couldn’t speak very well.
Als ik het goed heb (en ik ben geen expert), konden holbewoners, eerlijk gezegd, en alle gekheid op een stokje, niet goed praten.
I presume it was fit for purpose, but in my opinion, I would like to think that it sounded good to them.
Ik neem aan dat het werkte waar het voor bedoeld was, maar mijns inziens mag ik graag denken dat het ze goed in de oren klonk.
Don’t be upset if you believe that Neanderthals actually, now and then, had conversations with each other, albeit, from time to time, a bit laborious.
Wees niet ongerust als je gelooft dat Neanderthalers eigenlijk, toen en nu, gesprekken met elkaar voerden, hoewel die van tijd tot tijd een beetje bewerkelijk waren.
It seems to me that hunting, certainly to some extent, was a bit dangerous.
Me dunkt dat jagen, tot op zekere hoogte, een beetje gevaarlijk was.
More and more, they had to communicate for the purpose of, in the first place, staying alive, and in the second place, finding food.
Steeds meer moesten ze communiceren om, ten eerste, in leven te blijven, en ten tweede, om eten te vinden.
As you may know, they had spears, and, if that is true, I’d like to emphasise that, even though the spears were sharp, nevertheless, they were not very effective.
Zoals je zou kunnen weten, hadden ze speren, en als dat waar is, dan wil ik benadrukken dat hoewel de speren scherp waren, dat ze ondanks dat niet erg effectief waren.
Even so, I am told, their strong arms, or to be more precise, their strong muscles, saved the day.
Toch is mij verteld dat hun sterke armen, of om preciezer te zijn, hun sterke spieren hun tot redding waren.
In those days, history has pointed out, in a manner of speaking, that all was not lost.
In die tijd, zo heeft de geschiedenis uitgewezen, op een bepaalde manier, dat alles niet verloren was.
I recently heard, by the way, that animals, as far as I know, were bigger but much slower.
Ik heb laatst gehoord, trouwens, dat dieren voor zover ik weet, groter maar langzamer waren.
That is not to say that they were friendly.
Dat wil niet zeggen dat ze vriendelijk waren.
Far from it.
Verre van dat, zelfs.
I have the impression that they were fierce, and I would like to think, had a mind of their own, if you could call it a mind.
Ik heb de indruk dat ze erg fel waren, en ik mag graag denken dat ze een eigen gedachtengang hadden, als je het een gedachte kan noemen.
To tell the truth, I don’t believe a word of it.
Om de waarheid te zeggen, geloof ik er niets van.
I hope that you understand me when I say that I am not certain whether I know what I am talking about.
Ik hoop dat je me begrijpt wanneer ik zeg dat ik niet zeker weet waar ik het over heb.
You never know, do you?
Je weet het nooit, toch?
But I have the impression that, and I would like to emphasise that, truth is stranger than fiction.
Maar ik heb wel de indruk dat, en daar wil ik nadruk op leggen, dat de waarheid vreemder is dan fictie.
Without doubt, I agree.
Zonder twijfel.
Prehistoric life, in other words, not life as we know it, was not fertile ground for languages.
Prehistorisch leven, met andere woorden, niet het leven zoals wij dat kennen, was geen vruchtbare grond voor talen.
Yes, the need was there, or to say it another way, there were no books; that I can assure you.
Ja, er was een noodzaak, of om het anders te zeggen, boeken bestonden niet; dat kan ik je verzekeren.
But, between you and me in any case, I think we can agree on the possibility, as far as I am concerned, that we can forget about the past.
Maar tussen jou en mij, denk ik dat we het eens zijn over de mogelijkheid, voorzover het mij betreft, dat we het verleden kunnen vergeten.
Frankly speaking, it is the future that counts.
Eerlijkheidshalve is het de toekomst die telt.
Anyway, I must say that this is such a difficult question.
Ik moet sowieso zeggen dat dit zo’n moeilijke vraag is,
But it is a good question.
Maar het is een goede vraag.
For the life of me, I can’t figure out what lies ahead.
Ik kan niet bedenken wat voor ons ligt.
The way I see it, as you already know, it is a matter of opinion.
Zoals ik het zie (en je al weet), is het een meningskwestie.
Right or wrong, time will tell.
Goed of fout, de tijd zal het uitwijzen.
In principle, it is true. However, it is not necessarily so.
Het is in principe waar, maar niet per se.
What I am talking about is where we are going from here.
Waar ik het over heb is waar we vanaf hier naartoe gaan.
While I am talking about it, lets not relive the past.
Terwijl ik het erover heb, laten we het verleden niet herleven.
And what’s more, living in caves left much to be desired.
En wat dies meer zij, in grotten leven laat veel te wensen over.
My better half said recently that, on one hand, I live like a caveman, but on the other hand, I speak like an alien.
Mijn partner zei laatst dat ik enerzijds leef als een holbewoner, maar anderszijds, dat ik spreek als een alien.
Oh, I nearly forgot.
Oh, ik was het even vergeten.
She is into science fiction.
Ze houdt van science-fiction.
Not that that is all bad.
Niet dat dat erg is.
And besides, it remains to be seen if it proves to be a good glimpse at the future.
En trouwens, het blijft maar de vraag of het een goed beeld van de toekomst geeft.
Time will tell.
De tijd zal het uitwijzen.
In fact, it is just a question of time.
In feite is het sowieso een kwestie van tijd.
But my time is up.
Maar mijn tijd is op.
What do you think?
Wat denk je zelf?
Now that it occurs to me, do you think that all hell will break loose?
Nu dat het bij me opkomt, denk je dat de hel los zal breken?
I certainly hope not.
Ik hoop van niet.
Not yet anyway.
Nog niet, tenminste.
But that’s a story for another time.
Maar da’s een verhaal voor een andere keer.
It sounds like I am finished. So much the better.
Ik denk dat ik klaar ben, wat ook beter is.
Thank you for your patience.
Dank je voor je geduld.
Text is available under the Creative Commons Attribution-ShareAlike License. De tekst is beschikbaar onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen, er kunnen aanvullende voorwaarden van toepassing zijn.